بذارید برگردم به همونجایی که بنده خدای قبلی شروع کرد...
باید برگشت و نگاهی به عقب انداخت و باز راه افتاد...
خودشناسی و خداشناسی
به این دوتا حدیث توجه کنید:
"المـؤمن مرأت المؤمن"
"من عرف نفسه فقد عرف ربّه"
خدا بی نهایت است...هو الاوّل و الآخر...
اول و آخر برای خدا یعنی از قبل هر آغاز و بعد هر پایان! یعنی بی نهایت!
اگر دوتا آینه (صاف و صیقلی) رو روبروی هم بذاریم یه تصویر بی نهایت رو ایجاد میکنن!
صفات رحمانی در بندگان متجلّی میشه!
بالاترین توحید توحید صفاتیه!
علی (ع) آینه صیقلی بود! پیغمبر (ص) پاکترین آینه صفات الهی!
علی خودشو در آینه پیامبر دید....
شد کسی که فرمود:
"اگر پرده به کنار رود، ذره ای به یقین من افزوده نمی شود!"
(لو کسف الغطاء ما ازددت یقیناً)
آدم که بی نهایت رو کامل نمیشناسه! به اندازه ظرفت از دریا آب بر میداری!
و لا یکلّف الله نفساً الّا ما آتاها!
پس نگاه کن به آن آینه تا خودت و خدا را بشناسی!
(اگر دیدی، یادت باشد مثل منصور حلاج سریع نگویی "انا الحق")
در خانه اگر کس است،
یک حرف بس است!
التماس دعا
