میگفت: بهم یک خط، یک مسیر درست بده که اگر اونو بگیرم و تا آخر عمر همینجور جلو برم، ضرر نکنم!
جواب شنید:
هــــــــــر چه و هــــــرجا که تو را به یاد خدا بیاندازد، برو...و از هـــــــرچه غیر از آن پرهیز کن و یا محتاطانه دنبالش کن!
نیازهای ذاتی خودت را هم، تا زمانی که از یاد خدا غافلت نکرده، دنبال کن! فرقی نمی کند غذا می خوری، تفریح می کنی، درس میخوانی، سفر می روی، حرف می زنی، یا راه می روی، و الّا آیه قرآن داریم: لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ.... تفریحت هم باید جوری باشد، یا تا حدی باشد که تورا از یادش غافل نکرده!
اگر دیدی محلّی، شخصی، چیزی یا عملی تو را به یاد خدا می اندازد، با آن دوست شو! ولو یک درخت باشد! ولو یک تکه سنگ باشد! و اگر شخصی، مکانی عملی یا شیئی تو را از یادش غافل کرد، از آن دوری کن! ولو آشنا باشد!
التماس دعا
+ محیط های حقیقی و مجازی مان را خدایی کنیم.
+ حرفهای غیر خداییمان را از زندگی حذف کنیم و یا به حداقل برسانیم!
+ افکارمان را اینقدر درگیر "من دون الله" نکنیم.
+ بخشی از آیه 76 سوره قصص مربوط به "قارون" در متن آمده است!
