زندگی 2

دنیــــا زیباست!

نمی شود به دنیــا فکر نکرد

و با آن راه نیامد...

ولی می شود به آن دل نبست!

کبوترها

کاش برای ساعاتی به جای این کبوترها بودیم...

اینجا

زندگی...

زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست

عکسی که تا به حال ندیده اید!

عکسی که تا به حال ندیده اید!

انشالله دفعه بعد عکاس خود شما باشید!

میترسم...

إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُ‌ونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِیلًا

أُولَـٰئِکَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَ‌ةِ وَلَا یُکَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَلَا یَنظُرُ‌ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ

وَلَا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ

آل عمران 77

کسانى که پیمان خدا و سوگندهاى خود را به بهاى ناچیزى مى‌فروشند، آنان را در آخرت بهره‌اى نیست؛ و خدا روز قیامت با آنان سخن نمى‌گوید، و به ایشان نمى‌نگرد، و پاکشان نمى‌گرداند، و عذابى دردناک خواهند داشت.

هو الاول و الآخر

بعضیا میگن "خدا" میدونی یعنی چی؟

میگیم چی؟

یعنی خود+ آ= یعنی خودش اومده...

ازین حرفا!

در جواب باید گفت "نخیر"

خدا نیموده! بـــوده همیشه!

هو الاول و الآخر اصلاً یعنی چی؟

یعنی هـــــــر اولی رو تو حساب بکنی اون قبلش بوده و

هــــــــر آخری رو در نظر بگیری بعدش هست و نهایت نداره!

اصلا قانونه تو فلسفه که چیزی که اول نداره اصلا نمیتونه آخر داشته باشه!

چیزی که حادث است (به وجود اومده) حتما فانیه!

التماس دعا

رهرو...کیست؟

اینکه میگن:

***

رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود

رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

***

برای دو استقامت (ماراتن) گفته اند نه دو سرعت!

تو دو سرعت که اگه این قاعده رو رعایت کنی آخر میشی!

پ.ن: نگاه کن به مسیرت و سبک مسابقه ات!

چقدر خوبه

خواهشمندم اگر میخواهید نظر بدهید قبلش به اندازه کافی روی مطلب فکر کنید..

همیشه آن چیزی که دفعه اول در ذهن ما می آید...حق نیست!

گاهی اوقات باید با همه اطمینان باز هم فکر کرد!

چقدر خوبه آدم فکر بکنه بعد حرف بزنه....

فکر بکنه بعد نظر بده...

اینجا فقط انتقاد متفکرانه و سازنده پذیرفته می شود!

با تشکر

با چه کسی هستیم!؟

آدمی به هرچه زیاد فکر کند یا زیاد توجه کند برایش دغدغه می شود!

و چیزی که دغدغه شد...همیشه با اوست!

آدمی که دغدغه اش خدا باشد...

فکر "او" رهایش نمی کند...

لذا شب و روز در کلامش هم می توانی خدا را بیابی...

کافی است کمی با او صحبت کنیم...

اگر همه اش از دنیا گفت و از عشق و ارتباطات انسانها یا

از کار و گرانی و...نالید، دیگر باید تا حدودی بشناسیدش!

شاهد: خطبه متقین، نهج البلاغه

"عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِی أَعْیُنِهِمْ"

تنها آفریدگار در نظرشان بزرگ است و جز او هر چه هست در دیدگانشان خرد مى نماید.

الله

سنریهم آیاتنا فی الافاق و فــی انفسهم...