امام صادق (ع)

به نوبه خود شهادت ششمین آفتاب تابان آسمان امامت و ولایت ، امام صادق (ع) رو به تمامی شیعیان جهان تسلیت عرض میکنم.

خداوند متعال در سوره إسرا آیه 84 فرمود:

قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَی شَاکِلَتِهِ فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَی سَبِیلاً

بگو هرکس براساس خلق و خوی خود عمل می کند.

پروردگارتان کسانی را که راهشان نیکوتر است، بهتر می شناسد.

امام صادق (ع) در خصوص اهمیت "نیت" اعمال ما فرمودند:

اهل جهنم از آن جهت در جهنم جاودان شدندکه نیت و قصدشان این بود که اگر در دنیا برای همیشه بودند همواره نافرمانی خدا را کنند و اهل بهشت از آن رو در آنجا جاودان شدند که قصد داشتند اگر در دنیا جاودان بودند، همیشه فرمان خدا را اطاعت کنند...و سپس این آیه بالا را تلاوت فرمودند و گفتند: "بگو هر کس طبق خلق و خوی عمل می کند یعنی طبق نیت خویش!"

من یشــــاء...

بسم الله الرّحمن الرّحیم...

دوست عزیزی از حقیر خواسته بودند در مورد "یهدی من یشــــاء" توضیح بدم...قرار شد این رو به صورت مطلب بیان کنم!

ببینید اگر دقت کرده باشیم در قرآن عبارت "من یشـــــــاء" صرفاً برای هدایت استفاده نشده بلکه برای مغفرت، روزی دادن، فرزند دادن و... هم به کار برده شده. و بعلاوه این عبارت در مورد مخلوقات "مختار" به کار برده شده! علی الظاهر معنی این میشه: "هرکه را بخواهد..." و غالباً شاید ضمیر سوم شخص مستتر رو به الله نسبت بدن. یعنی هرکه را خدا بخواهد...

بله خدا مالک است و قادر است و میتواند اینگونه باشد...اما دقت کنید از اصول دین ما "عدل" است! بدین معناکه خدا عادل است...در تصمیم گیری هایش و در پاداش و جزا...پس اولاً خدایی که با وصف عدالت حکم میکند، اینجور نیست که بگوید "بی حساب و کتاب" من هرکه را بخواهم هدایت میکنم! چرا که حکیم هم هست! ثانیاً هدایت مساله ای ست که برای انسان سرنوشت سازه و خود خداوند فرمود: "و من یهد الله فما له من مضلّ" هرکی رو خدا هدایت کرد دیگه گمراه کننده ای برای او نیست! و خداوند قرار نیست تصمیمی برای شخصی بگیرد بی آنکه او خودش قدمی برداشته باشد! این با عدل سازگار نیست! ما اعتقاد داریم "اراده مخلوق" مثل طناب بالا در اراده خالق گره خورده. یعنی مخلوق باید با استفاده از نیرویی که از خود الله داره قدمی برداره تا خدا نتیجه اختیارش و تصمیمش را بهش نشون بده و کار ثمر بده! اراده ما در اراده الهی گره خورده و ما باید یک قدم لااقل در مسیر هدایت برداریم تا خدا گامهای باقی ماندش رو بهمون کمک کنه...پس "من یشــــاء" ها رو بهتره اینجور در ذهن تعبیر کنیم: "هم او بخواهد و هم مخلوق!" 

همیشه یادتون باشه ما "مختار" آفریده نشدیم که کلّاً کس دیگری سرنوشتمونو رقم بزنه! اگر دقت کنید در تمـــــــــــام خوبی ها و بدی ها یک سابقه ای یا دستی داریم ما! اگر دیدید کسی گنج پیدا کرد و زندگیش ازینرو به اونرو شد، این یک امتحان الهیه و شاید اصلاً عذاب باشه چون طرف همش دنبال مادیات بوده و عشق به گنج و طلا داشته ، خدا هم داده که مشغول باشه به همین ظواهر و زینتها و بره پی علایقش! اگر شنیدید "ائمه اطهار (ع) در یک واقعه به کسی نظر کردند و زندگیش در مسیر هدایت قرار گرفت، در حالیکه قبل ازون خرابکار بود" این هم تا استعداد در شخص نباشه بهش نمیدن! ظرفشو آماده کرده که بهش عطا میشه! امثال مرحوم رجبعلی خیاط که با یک رخداد زندگیشون عوض میشه ، این هم به دلیل سابقه مقاومت ایشون درصراط مستقیم الهی و همچنین مقابله با نفس (که گامی بزرگ هست به سمت خدا) بوده!

خداوند متعال علاوه بر قدیر بودن عادل هم هست که به کسی بی آنکه لیاقت داشته باشه نبخشه! حکیم هم هست که به هر کسی به اندازه و بجا ببخشه! لطیف هم هست که بی منت و با دست و دل بازی ببخشه! خبیر هم هست که میدونه کی دنبال هدایته کی نیست!

ان شاء الله که مفید بوده باشه این نوشته!

اختیار و استقلال

سلام...

شاید یه زمانی با خودمون فکر کرده باشیم که اگر آدم همه چیزشو از خدا داره، حتی نیرو و انرژی لازم برای انجام کوچیکترین کارهارو خدا بهش میده، پس چطور میتونه اختیار داشته باشه و بعلاوه بابت "استفاده نادرست از اختیار" عذاب هم بشه؟ مگر آدم تو موقع انتخاب بر سر دوراهی ها جدای از خدا تصمیم میگیرد؟ یعنی سر دوراهی های زندگی خدا رهامون میکنه؟ (حتی اگر یه لحظه باشه)....