سلام دوستای خوبم...
امروز سلام من همراه میشه با یک خداحافظی...
که شاید برا خودمم سخت باشه...
ولی چاره چیست...
کسی که بریدست از این دنیا و....
این تهران که بوی خدا خیلی کم ازش استشمام میشه...
راهی جز گم شدن تو این دنیا نداره...
تا که....
...
..
.
****
خدایا...
این دم آخری هم به قول یکی
بهت حسودیم میشه...
چون باید این دوستای مهربون رو به تو بسپارم و برم..
شمارو به خدا دوستان...
قرآن رو رها نکنید...
ثتایی میگه:
عروس حضرت قرآن نقاب آن گه براندازد
که دارالملک معنا را مجرد بیند از غوغا
وقتی خالی شدی از دغدغه های دنیوی و....
تازه اون موقع حجاب قرآن برات برداشته میشه...
پس یا هنگام نماز و دعا و قرآن خوندن...
خودمونو از این دغدغه ها خالی کنیم...
یا تو فکر خودشناسی و خداشناسی و
یافتن حقیقت نباشیم...
***
خالی شوید...
مثل روح مجرد..
تا پرواز را تجربه کنید!
***
خداحافظ
(اگر امری با من داشتید با ایمیلم در ارتباط باشید!)
