الــــهــی نگـــاهــی

از حضرت امام رضا (ع) پرسید: یابن رسول الله شما معصومید و گناه نمی کنید، آیا فکر گناه هم نمی کنید؟

در محلی که با امام قدم میزد رسیدند به جایی که فضولات و کثافات بود. حضرت فرمود تو فکر خوردن این فضولات به سرت میاد؟

گفت: نه محال است. علی بن موسی الرّضا فرمود: گناه نزد ما هم مثل این فضولات است که فکر انجامش هم نمی کنیم.

***

در اینکه امام رضا (ع) مثل ما آدم بودند که شکّی نیست.

پس چگونه است که ما به لذّت گناه فکر میکنیم و امام آن را اینگونه میبیند؟

آیا امام برای دیدن گناه از نیرویی استفاده می کند که ما نداریم؟

***

جواب:

هرچند امامان ما معصوم بوده اند و خدا این ایمان و علم را به آنها داده است، اما

این طرز نگاه برای ترک گناه برای یک انسان عادی مثل من و شما محال نیست.

بلکه به نظر من همین طرز نگاه با تمرین و علم آموزی برایمان حاصل می شود!

چطور است که وقتی یک نفر را که قبلاً دیدیم حرفهای قشنگی میزده و در ذهن

از او یک انسان پرهیزگار ساخته بودیم و بعداً دیدیم زناکار از آب در آمد، مِن بعد

دیگر از چشممان می افتد و چه بسا تا آخر عمر از مراوده با او خودداری کنیم؟

اما وقتی دیدمان به انجام گناه ابتدا لذت بخش بود و بعداً فهمیدیم که چه باطن

 زشتـی دارد و در قیامت و پس از مرگ اینها مشخص می شود، بــــاز هم گنـاه

میکنیم؟

از چهار حال بدر نیست:

یا اینکه نمی دانیم فلان کار گناه دارد، که این اشتباه و سهل انگاری خودمان است.

چون حلال خدا حلال است تا روز قیامت و حرامش هم حرام. و با ندانستن ما (به جز موارد خاص)

ماهیت امر گناه عوض نمی شود. لذا باید بریم و یاد بگیریم بیکار ننشینیم!

دوم اینکه میدانیم و بی خیالیم یا اینکه ایمان نداریم به این حرف ها که خدا مارا بیامرزد.

چراکه ازین روضه ها که گناه نکنید زیاد تو گوش ماها خوندن که برامون کافی باشه!

سوم اینکه میدونیم بده و دلمون میخواد انجام ندیم ولی معتاد شدیم بهش، که اینم

وظیفه ماست براش چاره اندیشی کنیم و گرنه مقصّر محاسبه میشیم و باید تاوان بدهیم.

چهارم اینکه مجبوریم به انجام گناه، که درین صورت بر ما حرجی نیست!

***

در کل به این نتیجه میخوایم برسیم که این دیدگاه را داشتن محال نیست! تمرین میخواد

که هر کس داشته ، رسیده به این مقام...

امتحان کنید...

دوره بگذارید: 1روزه، 7 روزه، 10 روزه ، 20 روزه و 40 روزه!

مطمئناً می شود!

تعجیل در فرج مولامون صاحب الزّمان گناه نکنیم...