ابتدا باید بدانیم که بحث خلقت و آمدن به دنیا ربطی به اختیار و جبر ندارد...خداوند خالق است و خالقیتش را در یکجا مثلاً با خلقت انسان به عرصه نمایش گذاشت...رحیم است...غافر است...این صفات خدا بر عدم تعلق نمی گیرد...یعنی باید کسی باشد و نیازمند به رحمت حضرت حق، که این صفت رحیم بودن متجلی شود...باید انسان در دنیا آزمایش شود و گناهی باشد تا اینکه غافر از سر تقصیرات بنده در گذرد... دستگاه عالم اینگونه برنامه ریزی شده...وقتی ما حرف از اختیار و جبر در آمدن به دنیا میزنیم مثل این است که بگوییم دلمون میخواد جارو برقی رو روشن کنیم و بگیریم رو قالی و آشغالارو جمع نکنه...لذا جارو برقی مجبوره که آشغال جمع کنه و آشغال مجبوره بره تو اون کیسش!...نه عزیز دلم...ساختار دنیا همینه...خلقت صورت میگیرد و چه بسا بعد از ما هم خلق شوند و بیایند و بهتر از ما(یات بخلق جدید)....لذا جدی بگیریم...خدا رووف بالعباد است...رحمان و رحیم...این دنیا از یه طرف زمینه ایه برای اینکه خدا به انسان نعمت بده...و با همین نعمتا آزمایششم میکنه!

 داستان خلقت آدم و حوا و رانده شدن از بهشت یک نمونه ای ساده از همین دنیاست! دقت کنید خدا میگه از قبل من با شما پیمان گرفتم (وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا/ 115 طه) حالا ماهم در این دنیا اگر مثل حضرت آدم عمل کردیم یعنی گول شیطون رو خوردیم و گناه کردیم (حالا هر گناهی باشه، مثلاً آدم از میوه ممنوعه خورد) نزول مقامی پیدا میکنیم و از بهشت دور میشیم (اینو که خدا تو قرآنم زیاد وعده داده) و باید توبه کنیم تا خدا ببخشه...یعنی برگردیم و اعتراف کنیم...و اگر عمل صالح انجام بدیم یا همون کاریو که خدا گفت بکنیم در همان بهشت باقی میمانیم..نکته دیگه اینکه باید بدانیم به عقیده بعضی اصلاً ما برای زمین خلق شدیم همانطور که در احادیث از امام باقر (ع) هم داریم...از اول بهتر از ملائکه بودیم چون هم شهوت داشتیم هم عقل و این می شود اختیار (یعنی اینکه کدامش را انتخاب کنیم) و این نوع زندگی لزوماً در زمین محقق می شود! یعنی ما آمده ایم چون مختاریم...در بهشت بودن آدم برای امتحان بوده نه برای زندگی دائم!

من اعتقاد دارم او "لیس بظلّام للعبید" است...لذا طبق این حرفِ خودش هیچ عذابی هم به اجبار نیست...بنابرین کسی نگوید من اجباراً به دنیا آمدم و گناه کردم...نخیر ...عزیزم...نظام خلقت اینگونه است...گفته های بالا را در نظر بگیر...به دنیا آمدن یعنی به محل پست آمدن...این سقوطِ ما هم به دلیل بدعهدی و فراموشیه! و هم اینکه اصلاً لزوماً (به دلیل مختار بودن) باید وارد این آزمایشگاه شوی...امتحان شوی و بروی...این یک مرحله از این نظام خلقت است...و ما ذرات کوچکی هستیم در حال آزمایش!