دوره دوره ی انتخاباته...
مردم به گونه های مختلف برخورد میکنن باهاش...
یکی میگه ماکه به "اینا" رای نمیدیم...
یکی میگه: "ما میدیم ولی سفید"
یکی میگه: "ما به وظیفه شرعیمون عمل میکنیم"
یکی میگه: " رای میدیم تا خودمون برا خودمون تصمیم بگیریم!"
و هر کس تو فکر اینه که چطور رئیس جمهور آینده قراره معجزه کنه و وضع امرار معاش مردم دگرگون بشه؟... غافل ازینکه معجزه فقط مخصوص پیامبراس ! ولی خب، خدا کمکش کنه!
جالبه، این وسط عده ای می گن رای دادن بمنزله تایید این نظامه و چون این نظام مشروع نیس، لذا نباید تاییدش کرد... و جالبتر اینکه این تصمیم رو میخوان با "الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم" صحه بذارن! بقول یکی، اینها بروز شده همان قومی هستند که در صفّین وقتی قرآن ها رو بالای نیزه دیدن از جنگیدن دست کشیدن! این حربه، آپدیت شده همان حربه “الحَکَم بیننا و بینکم کتاب اللّه ، الحَکَم کتاب اللّه “ است که در جنگ صفین، شیطان به عمرعاص آموخت تا لشکریان علی (ع) را ازجنگ بازداره!
بذار دو نکته رو روشن کنم! اول اینکه من نمیدونم آیا امام علی (ع) که بیست و پنج سال سکوت کرد1 و حتی کمک کرد به آن سه مردِ عرب تو خلافت، و امام حسن (ع) که با معاویه صلح کرد، یا امام رضا (ع) که به درخواست مامون از مدینه به مرو اومد...بمنزله تایید این ملعونین بود؟...یا با هدف عدم گسستگی مسلمانان این کارو کردند؟ گیریم که کلاً این نظام نامشروع (که اینجور نیست) آیا شما باید کاسه داغتر از آش بشی این وسط؟
بصیرت اینجا بدرد میخوره!...که رای باید بدم یا نه؟ دشمنای دین و کشور ما امروز اهل سنت نیستن، بلکه همون شبکه های فارسی و غیر فارسی زبونن که بیرون از این وطن زیبامون نشستن...و نگاهشون و هدفشون نابودی اسلامه...
دوماً بر فرض که این نظام رو تایید نکردیم و از بین رفت...آیا نظام بهتری سراغ دارید که جایگزین بشه؟ یا اینکه بهتره همین رو اصلاح کرد؟
کلام رهبر و آقایانی که توصیه میکنند به امر شرکت در انتخابات محترم...
ولی یادت باشه رای دادن، احترام به خودت، ملیتت و دینته...
من خوب میدونم...کسایی که اونور مرزا نشستن و دلشون میخواد به اصطلاح ارشادمون کنن و میگن "رای ندید" ،خاطر منو نمیخوان...همین برام حجته که کلامشون، سخنان شیطانه...ایمان دارم که در پی فروپاشی دین من اند! اگر میگفتن: مردم برید تو انتخابات شرکت کنید، والله که تو این امر مردّد میشدم!
محض اطلاع این حرفها و تفکرات حقیر، به هیچ وجه از روی تعصبات ملی مذهبی شکل نگرفته بلکه فقط و فقط حاصل تجربیات و مطالعه ست!
در کل یادمون باشه...رئیس جمهوری که اخلاص نداره، حرفهایش شبیه شعاره، سابقه عمل به قول نداره، ناشناخته ست و تقوا نداره...انتخاب نکنیم...
" یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَتُرِیدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَیْکُمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا "
اى کسانى که ایمان آوردهاید، کافران را براى خود به جاى مؤمنان سرپرست و یاور و دوست مگیرید، آیا مى خواهید براى خدا بر ضد خودتان
حجتى روشن (بر نفاقتان) و سلطه تکوینى (بر عذابتان) قرار دهید؟
1) نهج البلاغه نامه 62: «... فامسکت یدی حتی راءیت راجعه الناس قد رجعت عن الاسلام یدعون الی محق دین محمد صلی الله علیه و آله
فخشیت ان لم انصر الاسلام و اهله ان اری فیه ثلما اوهدما تکون المصیبه به علی اعظم من فوت ولایتکم...;(منبع سایت حوزه)
پس
دست خود باز کشیدم تاآن که دیدم گروهی در دین خود نماندند و از اسلام روی برگرداندند و مردم را به نابود ساختن دین
محمد(ص) خواندند پس ترسیدم که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم رخنه ای در آن بینم یا ویرانیی، که مصیبت آن بر
من سخت تر از محروم ماندن ازخلافت است و از دست شدن حکومت شما...».
یقین و صبر و عدل و جهاد.
یقین بر چهار شعبه است:
شوق و ترس و زهد و انتظار .
هر کس مشتاق بهشت باشد شهوات را از یاد مىبرد
هر کس از آتش بترسد از محرّمات پرهیز مىکند
هر کس نسبت به دنیا زهد و بىاعتنایى کند مصیبتها بر او آسان مىشود
و هر کس به انتظار مرگ باشد در خیرات مىشتابد.
صبر بر چهار شعبه است:
بصیرت در فهم و درک، تأویل و تبیین حکمت، شناخت عبرتها و سنن پیشینیان.
هر کس در فهم و درک بصیرت داشته باشد در حکمت جستجو و تبیین مىکند،
هر کس در حکمت تبیین کند عبرتها را مىشناسد،
هر کس عبرت را بشناسد حکمت را تأویل و تفسیر مىکند،
هر کس حکمت را تفسیر کند عبرت را مىبیند
و هر کس عبرت را ببیند گویا همراه پیشینیان بوده است.
عدل بر چهار شعبه است:
پیچیدههاى فهم، و پوشش علم و شکوفه حکمتها و باغ حلم.
هر کس بفهمد جملههاى علم را تفسیر مىکند،
هر کس علم داشته باشد شرایع حکمت بر او عرضه مىشود
هر کس بردبارى کند در کارش افراط نمىکند
و بوسیله آن در بین مردم ستوده زندگى مىکند.
جهاد بر چهار شعبه است:
امر به معروف و نهى از منکر، راستگوئى در جاهاى مختلف، غضب بخاطر خداوند و بغض و عداوت با فاسقین.
هر کس امر به معروف کند کمر مؤمن را محکم مىکند،
هر کس نهى از منکر کند بینى فاسق را به خاک مىمالد،
هر کس در جاهاى مختلف راست بگوید وظیفهاى که بر عهدهاش بوده انجام داده است
و هر کس با فاسقین عداوت داشته باشد و بخاطر خداوند غضب کند خداوند بخاطر او غضب مىنماید.
امیرالمؤمنین علیه السلام
أسرار آل محمد علیهم السلام/ ترجمه کتاب سلیم