در خواندن این مطالب کمی احتیاط کنید و چندین بار بخوانید!
هر برداشتی قابل قبول نیست!
سوره لقمان رو میاریم...آیه 12:
...وَمَن یَشْکُرْ فَإِنَّمَا یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ
این که خداوند از زبان لقمان فرمود:
هر که شکرگزاری کرد از خودش تشکر کرده..نه بدین معناست که فکر کنی هر کس خداست...
بلکه بدین معناست که خدا موثر واقع نمیشه...تاثیر شکرگزاری شما لذا به خودتون بر میگرده!
اثر مفیدش برای خودتونه!
آینه کارش بازتابه! وقتی جلو آینه ایستادی اون کسی که تو آینه هست تصویر شماست نه خودتون!
لذا آنهایی که به درک بالایی از عرفان رسیده اند ..خوب میدانند که "من عرف نفسه فقد عرف ربّه" یعنی چه...
خدا بری ازین است که دیده شود...حس شود...لمس شود...
سحر آمدم به کویت که ببینمت نهانی
ارنی نگفته گفتی دو هزار لن ترانی
لذا شما هرچه بالا بری بخوای ببینی چه خبره...تصویر خودتو بهت نشون میدن...
بیاییم به این درک برسیم که دعاهای ما...نمازهای ما و... چی میشن...
عبادات ما هرچه خالصانه تر باشند...اون تصویری که نمایش میده صحیح تر و شفاف تره...
وقتی میخوان ازت عکس بگیرن...باید درست بایستی...حالت بگیری تا عکس پذیرفته بشه...
لذا خداوند عکسی که ماها درست وای نستادیم...حالت نگرفتیم...قبول نمیکنه!
میگه عمل مخلصانه قبول میکنم!
هرچند عکسها گرفته میشن و در یک آرشیو ذخیره میشن! اما همش قبول نمیشه!
اعمال ما روح دارند...این عالم...این انسانها...همه روح دارند...
بنابرین فکر نکنی این تصاویری که روزانه میبینی...
اینها حقیقتشان همین است....
نه این تصاویر لازمه دنیاست...
دوربین حقیقت رو نشون نمیده! عکس رو نشون میده!
نگاه تصویر نکنی خیال کنی حقیقته!
پس تقکر کن...آیا دلبستن به تصویر کار عاقلانه ایست؟
در حالی که لذتش ناپایدار و مدتش اندک است...
به حیات جاودانه بیاندیش!
ممنونم!
درِ چشم بامدادان به بهشت برگشودن
نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی
«شیخ اجل سعدی شیرازی»
سرشار باشید از حس بی بدیل یاد خدا
در پناه حق...