الــــهــی نگـــاهــی

فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب

که حیف باشد از او غیر او تمنایی!

«وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَ تَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتیلاً » (8) مزّمل

"تنها طریقی که به هدف می رساند همان طریقه معرفت النفس است که نزدیکترین راه ها  نیز هست و این راه همان راه انقطاع و بریدن از غیر خدا و توجه کامل به خداوند سبحان و مشغول گشتن به شناخت نفس است.

و کیفیت این راه چنین است که با مراعات دستوراتی که در شرع برای دست یابی به انقطاع رسیده است، هم چون توبه،انابه،محاسبه ،مراقبه،حکمت،جوع،خلوت،بیداری، آغاز می شود و سالک با عمل  به دستورات و انجام عبادات به مجاهدت با نفس می پردازد و با اندیشیدن و پند اندوختن ،عبادات و اعمال را مدد رساند تا این که منجر به انقطاع کامل و غفلت از نفس و توجه تام به خداوند سبحان می گردد."

برگرفته از مجموعه تفکرات و گفتارهای علامه طباطبایی در کتاب بنده خاص