مولای خوبان علی (ع) فرمودند:
مردم خوابند، وقتی میمیرند بیدار می شود!
یه زمانی دوتا برادر در کلبه ای کنار هم خوابیده بودند و در خواب و رویا بودند...یکی خواب میدید که سگی او را دنبال کرده و هرجا میرود رهایش نمیکند و هی میخواهد بهش آسیب رساند در حالی که او فرار میکرد...دیگری خواب میدید که با دختری قرار ازدواج گذاشته و امروز روز عروسیشان است و مراسم و جشنی برپاست...در همین حال مادر وارد کلبه می شود و آن دو تا را بیدار میکند، آهای آهای پاشید...صبح شده! برید سراغ زمین....اون دو برادر هر دو یک حال نداشتند، اولی که سختی گذرانده بود الان خوشحال بود و دومی ناراحت بود چون در خواب فکر میکرد آن روزگار و مراسم حقیقت است...
سوره جمعه آیه هشتم:
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَی عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
بگو: همانا مرگی که از آن فرار می کنید قطعاً به شما خواهد رسید،
سپس به سوی دانای نهان و آشکار بازگردانده می شوید،
آن گاه شما را از آنچه انجام می دادید با خبر خواهد کرد.
الیس الصّبح بقریب؟
خدا قوتـــــــــــــــ
خدایا همه بیامرز ما رو هم بیامرز!
یا زهرا کربـــــ بلا انشاالله