نمی دونم ولی شاید سوال پیش اومده برا خودمون....آیا در حال حاضر ما خوبیم یا بدیم؟ این آدمهایی که روزانه میبینیم کدام خوبند....کدام بدند؟...
جواب اولی را بهتر است در موردش تحقیق کنیم اما در ارتباط با سوال دومی وظیفه داریم در درجه اول خوشبینانه عمل کنیم مگر اینکه بخواهیم با کسی معامله ای یا فعالیت مشترکی انجام بدیم!
آدمی تو طول زندگی بارها ممکنه کافر بشه و باز مسلمون بشه....بره بالا و سقوط کنه و باز دوباره صعود کنه....دونستن وضعیت فعلی خودمون نزد خدا خیلی اهمیت داره...چون کسی که بدونه داره راه درستو میره ، در همین راه استقامت میکنه ولی کسی که راه اشتباه رو میره و خدای ناکرده خیال میکنه درسته!، ممکنه تا زمانهای طولانی یا حتی آخر عمر در این ضلالت بمونه! پس میبینیم که زندگی بجز همین مسیری که از ابتدای به دنیا اومدن پیش گرفتیم و اکنون هم داریم پیش میریم نیست، فلذا اینکه بدونیم کجای کاریم خیلی مهمه!
مخاطب حقیر تمــــــام انسانها هستن هرچند همه کس رو با همین استدلال ها نمیشه راضی کرد.
اصالت انسان بعد روحانی اوست! اثر پذیری اصلی عالم بر روح اوست و این روح است که به جسم نیرو می دهد و آن را به سمت و سویی می کشاند! خداوند فرمود "نفخت فیه من روحی" بدین معنا که این روحی که در بدن شماست منشاء اصلیش و سرچشمه اش دست من است و ازین سرچمشه روح به ابدان شما جاری می شود. بنابراین برای دانستن وضع فعلی ما باید نگاه کنیم به روحمان و ارتباط آن با سرچشمه اش که دست خدای قادر متعال است! اگر با گناه راه رحمت خدا رو بستیم و "صدّوا عن السبیل" کردیم دیگه این چشمه خشک میشه! ورنه همیشه جاری و پرآب تر میشه!
اگر این ارتباط برای ما لذت بخش است و سریع انجام میگیرد و به اصطلاح "قوی" است، پس باید خدا را شاکر باشیم. اما اگر خدای ناکرده این مشکلات را در خود میبینیم، باید نفسمان را اصلاح کنیم.
از ارتباط با خدا "لذت کافی" را نمی بریم!
"در دلمان ممکن است بگوییم کار مهمتری از نماز هم دارم"!
"حوصله عبادت را نداریم"!
یــا "آن را از روی عادت انجام میدهیم!".
نکته دیگر اینکه بعضی ها قبلاً نماز نمیخواندند و امروز میخوانند و می گویند "خیلی خوبه، خیلی بهم آرامش میده! و..."... ما هم میگوییم اینکه شما به آرامش برسید فقط هم کافی نیست! چون این عبادت بیشتر برای "آرامش خودتان" خوب است تا "اطاعت خدا"...!!! فلذا اگر یک روز خدا بخواهد چند روزی شما با نماز به شما آرامش نرسید، شاید دست ازین عبادت برداشتید!
در کل بیاییم نگاه کنیم و تا زنده ایم خود را محاسبه کنیم ببینیم کجای کاریم، ایراد کار کجاست ، اگر خدای ناکرده کج میرویم ، از خدا هدایت بخواهیم و اگر مستقیم می رویم از خدا "ثبات قدم" بخواهیم... چرا که هرچه امروز کاری کردی، ناله ای زدی، محاسبه و مراقبه ای کردی...فایده داره اما اگر ناغافل جانت را در جایی گرفتند، دیگر هیـــــــــــــــــچ ناله ای چه بسا اثر نکند...هرچیم میگید برم گردونید بهت جواب میدن "کلّا"....هرگز!
حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ
ارْجِعُونِ . لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا
کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ
یُبْعَثُونَ .
(المؤمنون / 99 _ 100)
زمـانـى کـه مرگ یـکـى از آنـان را فرارسد ، گوید :
پروردگارا !مرا بازگردان ، تا آنچه را فروگذار کرده‌ام کار نیک انجام دهم ؛
ولى چنین نیست ، این سخنى است که او برزبان مى راند ، ( و اگـر بـازگـردد
کـارش هـمـچون گذشته است ) و پشت سر آنان جهان میانه اى است (برزخ ) تا
هنگامه قیامت .
.
.
.
.
.
.
.
احسب الناس ان یقولو امنا و هم لا یفتنون ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟