نماز خوان ها چند نوع هستند:

- بعضی ها گرفتار محیط زندگی خودند! در محیطی هستند که نمی شود نخواند، فلذا به زورم که شده خود را 5 نوبت در روز بالا و پایین میکنند تا کسی نگوید: "چرا نخواندی؟"...

- بعضی ها اسمشان مسلمان است، یعنی پدر و مادرشان این لقب را به اینان داده اند و به هر حال ظواهر را حفظ می کنند و تا می شود، میخوانندش!

- بعضی ها، که تعدادشون ماشالله کم هم نیست...نماز خوندن شرطی شده براشون، یعنی نمی تونن اصلاً نخونن! مثل ساعتی که 5 بار در شبانه روز هشدارش تنظیم شده، بلند میشن نماز میخونن! غالباً فکر هم نمیکنن چی دارن میگن، و از دلیل این کارشون سر در نمیارن، فقط میدونن که "باید نماز خوند!"

- بعضی ها دنبال آرامشند، نماز بهشون آرامش میده! آرومشون میکنن...بنابراین موقع اذون حس میکنن به یه آرامشی نیاز دارن، باید بخونن تا این بی قراریه برطرف بشه!

- بعضی ها عشق می کنند با نماز، اصلاً نمی تونن نخونن! یه جورایی دست خودشون نیست! عاشق این برقراری ارتباطند!

- و یه عده قلیلی، هم عاشق نمازند و هم می دانند چه میخوانند، و نماز را برای "الله" میخوانند! چون تنها او را لایق اینگونه ستایش می داند!

***

شعور عبودی این افراد به ترتیب از بالا به پایین میشه گفت بالاتر بود...

ما در کدام گروه جای داریم؟