اگر دیدی کسی بغیر معصوم، دائماً در عموم حرفی می زند و بر درستی اش تأکید و توجیه دارد (هرچند مدعی انتقادپذیری باشد) و یکبار هم نمی شود که بگوید "اشتباه کردم" و یکبار هم "اعتراف نکند به نقص خود"، از دو حال بدر نیست:

یا عالم جلیل القدری است(اشتباه ندارد معمولاً)

یا صرفاً خیال می کند عالم جلیل القدر است ولی نیست!(اشتباه دارد و پذیرا نیست)