لاترى الجاهل الا مُفرِطاً أو مفَرِّطاً
"نمى بینى جاهل را مگر در حال تندروى یا کندروى"!!!
پس به همین سادگی می توانیم جهت خود را مشخص کنیم. اشتباه نشود، این سخن ابتدایی حقیر هیچ ارتباطی با گفتمان اعتدال دولت کنونی ندارد، چرا که منظور چیز دیگریست: اینکه اولاً باید آگاه باشیم در هیچ امری (سوای محرمات و مکروهات که نباید سراغشان رفت)، نه باید تند و گزافه رفت و نه باید کم کاری کرد و بی توجه بود. سیاست نیز از مباحثی ست که شدیداً مشمول این حقیقت می شود. پس نه باید بی توجه بود نه سیاست زده! اما....
بحثی که امروز می خواهیم باز کنیم، در رابطه با وضع کنونی جامعه ماست، برای اینکه بفهمیم چه می گذرد در این کشور و ما باید چه کنیم:
روزانه کلمات زیادی در ذهن من و شماها، می گذرد، که اگر بیاییم درصد انواع این عبارات و کلمات را بگیریم و ارتباطش با موضوع های مختلف بررسی کنیم می شود فهمید، که ما روزانه بیشتر به چه چیز فکر میکنیم، شغلمان چیست یا چه مطالبی بیشتر ذهن مارا به خود درگیر میکند!
فکر میکنم، آمار بالایی از مردم، بیشتر روزانه درگیر مسائل سیاسی هستیم. نه تنها اگر افکارمان را که بگردی این لغات معمولاً پیدا می شود: یارانه ها، روحانی، توافق ژنو، مملکت، اعتدال، اصولگرا، اصلاح طلب، ظریف و... بلکه خیلی هامان وقت زیادی را در بحث و گفتگو در این رابطه می گذارنیم. این مسئله نشان می دهد خیلی از ما "سیاست زده" ایم، یا به عبارتی، خیلی وقتها زیادی درگیر سیاست هستیم یا زیادی به آنها فکر میکنیم!
حالا این سوال پیش می آید، اولاً این امر اشکالی دارد؟ اگر دارد مقصر کیست؟ آیا اشکال از ماست که اینطور فکر میکنیم؟ یا اشکال از دولت است که مارا درگیر خود کرده؟
اگر از من بپرسی، میگویم: می گویم بله اشکال دارد، چرا که هـــــر چه مارا از یاد خدا غافل کند اشکال دارد ولو به ظاهر امر واجب هم باشد! معمولاً در حین بحث یا فکر به این مباحث از ذکر خدا غافل می شویم. همین خودش بزرگترین ضرر است! هردوی ما به نوعی مقصریم...
اول اینکه، صدا و سیما به جای برنامه سازی برای تقویت ایمان مردم، تقویت خداشناسی و یاد خدا در جامعه، مردم را معمولاً درگیر اخبار سیاسی و مسابقات ورزشی و... می کند. یک برنامه "سمت خدا" داریم، صدتا مسابقه فوتبال، یک شبکه خبر که به کلی نود درصد فعالیتش با اخبار سیاسی و ورزشی و غیره پر می شود و شبکه های دیگر که در چندین نوبت در طول روز اخبار سیاسی را از ایران و سایر نقاط دنیا پخش می کنند...یعنی شما اگر بخواهید با این تلویزیون صبح تا شب به مطالعه سیاست بپردازید، در عرض یک هفته برای خودتان کلـــی اطلاعات دارید، اما اگر بخواهید پایه توحیدی تان را تقویت کنید، در عرض یک هفته با این جعبه جادویی، به جای خاصی خواهید رسید؟
خبرگزاری ها هم کاسه داغ تر از آش میشن، برای مثال خبرگزاری فارس، به عنوان پربازدیدترین شبکه اینترنتی اطلاع رسانی ایران، را اگر باز کنید، و تیترهایش را مرور کنید، کاملاً حساب کار دستتان می آید، قیمت جدید بنزین، ثبت نام یارانه ها، ابوطالبی نماینده ایران، کشتی آزاد، انتخابات افغانستان و تروریسم در سوریه....شما اگر بخواهید صبح تا شب پای این خبرگزاری باشید، برایتان خبر دارد و شما را روز به روز سیاست زده تر میکند، یعنی با مرور مسائل سیاسی در ذهنتان، اهمیتش را در مغزتان بالا می برد و از تمرکز روی مسائل دیگر (از جمله خدا) خود به خود غافل می کند!!!!
در مورد خودمان هم باید بگویم، شدیداً مخالف کسانی هستم که روزانه دائم درگیر تلویزیون یا اخبار باشند، مگر زندگی همین 4 تا برنامه ای ست اینها برایت تهیه دیده اند؟
فلذا بحث را طولانی نکنم، آدم باید سیّاس باشد نه سیاست زده! سیّاس یعنی کسی که بصیرت دارد، خوب داوری میکند، تشخیص می دهد کجا باید چه تصمیمی بگیرید! اینقدر وقتمان را پای این قصه های دنیا که روزانه در گوشمان میخوانند، تلف نکنیم.
پی نوشت: آنکه گفت: سیاست ما عین دیانت ماست...یک روحانی بود و منظورش سیاست زده شدن نبود!مومن!، ولی فقیه هم دستوری نمی دهد که در تو تغافل ایجاد کند! مشارکت سیاسی هم زیادی اش، می شود "تغافل از امر آخرت"! می شود: "تندروی"!
ادامه دارد...
یا حق