الــــهــی نگـــاهــی

خداوند تعالی در قرآن این قسمت از داستان حضرت ابراهیم (علیه السّلام)را چند بار مطرح فرموده که به عمویش فرمود: این بتها چیست که میپرستی؟ اینها که قدرتی از خودشان ندارند! جز سنگ و چوب مگر چیز دیگری هستند؟ جواب شنید: پدرانمان هم همین را می پرستیدند، ما نیز همین را می پرستیم....

قرآن کتاب قصه نیست، کتاب عبرت است! هدی للنّاس و هدی للمتقّین است! این کتاب دارد فریــــــــاد می زند، بابا دین موروثی پذیرفته نیست! دین بی تفکر محکوم به درجا زدن و عقب افتادگی است.

شاید یک کسی پدرش مسلمان شیعه بود، و او هم به تبعیت از پدر عاقبت بخیر شد، لکن مسئله اینجاست: اگر پدر وی آتش پرست هم بود، او باز شیعه می شد؟ یا نه؟

مگر می شود این دو را یکی دانست؟ مگر می شود "یافتن اتفاقی" را با "یافتن اجتهادی" یکی دانست؟

کسی که اتفاقی به چیزی می رسد غالباً قدرش را آنطور که باید نمی داند، ولی کسی که با علم در جستجوی چیزی است و در نهایت پیدایش می کند، آن را حفظ می کند...

دو سه دهه از عمر ماها گذشته است...آیا اندیشیده ایم تابحال؟ اگر پدرمان یک یهودی در آنسوی دنیا بود، باز شیعه می شدیم؟ آنقدر آگاهی داریم؟

یا ایها الذین آمَنوا آمِنوا...