اعظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالحسین (علیه السلام) و جعلنا و ایّاکم من الطالبین لثاره

بنام خالق یکتا

اگر توفیق داشته باشیم در این روزها بیشتر با اندیشه حسینی و اهداف قیام سرور و سالار شهیدان آشنا شویم.

1- اول اینکه بدانیم، اهداف و درسهای نهضت عاشورا یک نوع تمثیل است...درسی است برای تمام مردمان تاریخ تا روز قیامت، و مربوط به دوره خاص نیست!

2- در جریان کربلا یزیدیان کاری به شخصیت حقیقی امام حسین (علیه السّلام) نداشتند، بلکه با شخصیت حقوقی ایشان( یعنی امامت شیعیان، نوه رسول الله و فرزند امیرالمؤمنین) دشمنی داشتند.

3- شهادت اباعبدالله از نگاه حقیقی همان اثبات"کلّ نفس ذائقة الموت" است و از نگاه حقوقی فدا شدن یک فرستاده خدا، امام مسلمانان برای جلوگیری از گسترش فرهنگ ضالّه یزیدی در جامعه اسلامی است.

4- وجود مبارک ابی‌عبدالله هم در همین جریان مدینه نفرمود که وقتی یزید حاکم شد باید فاتحهٴ اسلام را خواند فرمود: «بعد الاسلام السلام اذ بلیت الامّة براعٍٍ مثل یزید» یعنی هر کس مثل این یزید حاکم شد باید فاتحه اسلام راخواند. یعنی هرجا که سخن از حق و باطل شد...حالا ممکن است صدّام باشد، ممکن است حجّاج یا هر کس مشابه دیگر!

5- پیامبر گرامی اسلام فرمودند: "من و علی پدران این امّت هستیم". ما شیعیان نیز پذیرفته ایم این پیمان ابویّت را، فلذا اگر کسی به پدر ما تعرضی کرد، و بعلاوه دیگری مسیر آن متعرض را دنبال کرد، ما می شویم خونخواه پدرانمان تا قیام قیامت! آخر پدر ما را شهید کردند...«و جعلنا و ایّاکم من الطالبین لثاره»

6- امام حسین علیه السّلام مراسم حج را به قصد عمره مفرده انجام داد و نه حجّ تمتع...او می دانست نباید به عرفات و مشعر و منا برود...منایش جای دیگر است، لذا روز هشتم که حاجیان به سمت عرفات می روند ایشان بعد از یک سخنرانی رسمی، به سمت کوفه و کربلا حرکت کرد.