حضرت اباعبدالله علیه السّلام فرمودند:
"من قیام نکردم برای اخلال و فساد و ظلم، بلکه قیام من بخاطر امر به معروف و نهی از منکر و نشان دادن راه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و پدرم امیرالمؤمنین علیه السّلام و اصلاح مفاسد در امّت جدّم می باشد.
21- اول باید بدانیم عرصه امر به معروف و نهی از منکر، صرفاً مسائل شرعی مثل نماز و حجاب و امثال ذلک نیست، بلکه این فریضه مربوط به هر نوع "منکر" و هر نوع "معروف"است. یعنی اگر کسی زباله ای را روی زمین انداخت، این هم منکر است، اگر تند رانندگی کردیم هم منکر است، تمیز بودن معروف است، سلام کردن معروف است....(معروف آن است که به تأیید عقل و شرع رسید و منکر آن است خلاف این دو است!)
22- دوم اینکه این مسئله برای کسی است که می داند کاری منکر است و عمداً انجام می دهد یا می داند کاری معروف است و عمداً ترک می کند! فلذا اگر کسی سهواً خطایی کرد و ما تذکّر دادیم، این کار اسمش همان "تــــذکّر" است نه نهی از منکر! یا اگر سهواً معروفی را ترک کرده...همان!
23- همانطور که عرض شد، تذکر، نصیحت، توصیه، وعظ و ارشاد مراحل قبل از امر به معروف و نهی از منکر اند! این فریضه جنسش از دستور است! بیانش دستوری است! امر و نهی است! لکن مراحلی دارد و شرایطی! با انزجار قلبی می شود، با اخم و عصبانیت می شود، با زبان می شود و با جنگ و پیکار هم می شود!
24- یک بخش از این واجب فراموش شده مشترک بین جامعه و حکومت و یک بخش صرفاً دست حکومت است! آنچه مربوط به افراد جامعه است همان انزجار قلبی، خشم ظاهری و امر و نهی زبانی است، و آنچه وظیفه حاکمیت است همان بگیر و ببند و قانونگذاری است!
25- مقام معظم رهبری فرمودند: "البته به شما بگویم عزیزان من! منکر را باید بشناسید. چیزهایى ممکن است به نظر بعضى منکر بیاید؛ در حالى که منکر نباشد. باید معروف و منکر را بشناسید. واقعاً باید بدانید این منکر است. بعضى گفتهاند که باید احتمال تأثیر وجود داشته باشد. من مىگویم احتمال تأثیر همه جا قطعى است؛ مگر در نزد حکومتهاى قلدر، قدرتمندان و سلاطین. آنهایند که البته حرف حساب به گوششان فرو نمىرود و اثر نمىکند؛ اما براى مردم چرا. براى مردم، حرف اثر دارد. بنابراین، پاسخ من این شد که بهترین روش براى شما که از من سؤال کردید، «زبان» است."
26- رسول اکرم صلوات الله وسلامه علیه و آله فرمودند: "اِنّ الحسَین مِصباحُ الهُدى و سَفینةُ النَجاة" همانا حسین علیه السّلام چراغ هدایت و کشتی نجات است. امام سوم ما به این عزاداری ها، به این زیارت ها نیازی ندارند...ایشان چراغی هستند که هر کس بخواهد هدایت شود باید از آن نور بگیرد و هر کس با ایشان همراه شد اهل نجات است. مَثَل او مَثَلِ کشتی نوح است، که هر کس با او همراه شد، از خطرها ایمن ماند.
27- اینکه میبینیم پس از 1400 سال و این همه تهاجم فرهنگی، هنوز مراسم عزای حسین (ع) هرسال پرشور تر از سال گذشته برگزار می شود، دلیلش حقیقتی است که پیامبر اکرم (ص) به آن اشاره کرده اند:" اِنّ لِقتلِ الحسَین حَرارةٌ فى قلوبِ المؤمِنین لَن تَبرُدَ ابداً" ؛بدرستی که برای شهادت حسین در دل هاى مؤمنان گرما و حرارتی است که هرگز به سردى نگراید.