25

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود مقام "احسان" آن است که:

أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ کَأَنَّکَ‏ تَرَاهُ‏ فَإِنْ لَمْ تَکُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یَرَاکَ

چنان خدا را بندگی نمایی که گویی او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی یقین بدار که او تو را می بیند!

هدف خلقت و مقام بندگی با رسیدن به این نتیجه ارزشمند به دست می آید، یعنی ثمره ی "زندگی را عین بندگی" دانستن، همان است که خدا را چنان عبادت کنی که گویی او را میبینی...

+

این "گویی" خیلی مهم است!

24

 اگر واقعاً بخواهیم زندگی کنیم،اول باید بفهمیم: زندگی عین بندگی است...همانطور که در قرآن فرمود:  قُلْ إِنَّ صَلَاتِی وَنُسُکِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلَّـهِ رَ‌بِّ الْعَالَمِینَ...زندگی حقیقی همین است...در بندگی حضرت حق است، مابقی خدا داند که چیست!

23

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ¹

یادمان باشد:

این آیه غایتِ خلقت و مخلوق را نشان می دهد، نه هدفِ خالق را! چرا که خدای متعال منزّه است از آنکه هدفی داشته باشد...هدفمندی برای کسی است که نقص دارد و با عمل خود به کمال می رسد!

خداوند متعال کمالِ مطلق است!

او هدف ندارد چراکه خودش هدف است!

به فرموده آیت الله جوادی آملی این "لام" در آیه شریفه (وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ) به خلق بر می گردد نه خالق!

---

1- 56 ذاریات

نگاه به مرگ

اینکه گناه میکنیم، اگر ایراد و اشکالی هست، از نوع نگاه ماست، از پنداشت غلط ماست...مثلاً

 مرگ را چگونه میبینیم؟

همه می گویند، مرگ یک روزی به سراغت می آید...شتری است که در خانه هر کسی میخوابد...گاهی فکر میکنیم، مرگ مثل گودال عمیقی ست که ما را به درون خود می کشد...بعضاً فکر می کنند، ما را به سوی نابودی می کشد...لکن خداوند فرمود: کُلُّ نَفسٍ ذَائِقَةُ المُوت...هر نفسی مرگ را می چشد...فرمود هر کس مرگ را می چشد، نفرمود مرگ هر کسی را می خورد، می چشد، میبلعد....

این ماییم که مرگ را می چشیم...اگر کسی یک خوراکی را چشید، این خوراک او را هضم می کند، یا آن شخص خوراک را؟؟ مثل این است که بگویی هر بچه ای طعم زایمان را می چشد...کلام کلامِ صحیحی ست، ماییم که بدنیا می آییم و زایمان را به دست فراموشی هم می سپاریم، وارد عالم دیگر می شویم...باز دوباره از این عالم وارد برزخ می شویم، باز از برزخ قیامت می رسد و حساب کار....

انسان اگر دانست حساب کارش این چنین است، اگر دانست در این دنیا الدنیّه هر چه کرد، باطنش را در عالم بعدی می بیند، همانطور که اگر در دوران جنینی، در برخی تقسیم سلولی ها اشکالی ایجاد شود، بچه پس از زایمان ممکن است شش انگشتی شود، لاغر شود، عقب افتاده ذهنی یا معلول شود....اگر دانست زیر ذره بین است و... که برای خود (با ارتکاب گناه) آتش فراهم نمی کند... آدم عاقل که خود را وسط یک خروار هیزم در حال سوختن نمی اندازد، خودش را هیزم نمی کند! می کند؟

پس دیدمان را درست کنیم، ببینیم آنوقت چه می شود!

آخرین ش ج ع

مؤمن شب جمعه را تا جایی که امکان دارد به بطالت نمی گذراند.

چرا که به فکر است:

شاید آخرین شب جمعه عمرم باشد!

الســــلام علیک یا صاحب الزّمان

زشت است...

زِشته....

زِشته بابا...

نکن این کارو، آبرو داریم، زِشته...

جلو مردم زِشته...

جلو مهمونا زِشته...

جملاتی با این مضامین روزانه شاید بارها به گوشمان بخورند...

اما مانده ام که چرا جملاتی با این مضمون به گوشمان نمیخورد؟؟؟:

"جلو خدا زشته!!!"

"جلو امام زمان (عج الله تعالی فرجه) زشته!!!"

22

شرک را روزانه، مثل آلودگی دستمان، از زندگی پاک کنیم...

به خیال خودم مراعات برخی گامهای بندگی (پست 18) را می کردم....تا اینکه یک روز وقتی به خیابان رفتم و جیبم (یا کارت بانکم) از پول خالی بود، متوجه شدم یک احساس ضعف یا کمبود اعتماد به نفس در خود میکنم....تازه فهمیدم هنوز دلبسته ام...هنوز مشرکم...

وقتی نمرات درسی ام از همه کمتر شد...وقتی استادم، رئیسم یا هر کسی کمی با من تند خویی کرد، وقتی جلو جمع ضایع می شدم، وقتی از سخن دوستی می رنجیدم، وقتی برای خواسته ای جواب رد می شنیدم، وقتی مسخره می شدم، وقتی پدرم رئیس جمهور شد، وقتی ورشکست شدم، وقتی رتبه اول المپیاد شدم دیدم در حالات روحیم تغییرات مثبت و منفی زیادی ایجاد شد، فهمیدم که هنوز معنای ایمان و اعتماد و توکل را نفهمیده ام...به عبارتی هنوز موحّد نبودم....

انسان اگر مقام معنویش تا ثـــــریــــا برود، باید احساس فقرش نسبت به خدا هم تا ثــــــریــــــا برود! پست و مقام و اموال و اولاد در دنیا نباید به ما تخیلِ توانایی دهد!

+ خلق الانسان ضعیفا ( النساء 28)، یعنی هـــــر که هم باشی(باید بدانی) سعادت جز به اذن خدا به دست نمی آید!

اختیار بندگی

در هر اختیاری اطاعتی است! یا فرمانبری از خود یا از دیگری!

وظیفه و هنری که ما داریم این است که بدانیم با اینکه "مختـــــار" آفریده شدیم، لکن باید اختیــــارمان را در بندگی و طاعت خدا بگذرانیم. پس راه سعادت این است که اختیارمان را در کار اطاعت خدا بگذاریم....نه اطاعت نفس!

یادمان نرود ما خودمان به انتخاب خود بنده ی خدا شدیم...! بنده نفس نشدیم!

21

وقتی میخواهی نگاهی کنی که خودت شاید میدانی تو را مرتکب حرام کند، به این بیاندیش:

اگر قرار باشد یک سیخ داغ بعد از آن در چشمانت کنند، باز نگاه می کنی؟

اگر به این فکر باشی و نگاه نکنی، بدین معنی ست که به آخرت ایمان داری....

20

یکی از راه های ترک گناه و لغویات، جایگزین کردن آن با شیوه های احسن آن عمل است!مثلاً

به جای موسیقی به صدای قرآن گوش بده!