إِنَّ
الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّـهَ وَرَ‌سُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فِی
الدُّنْیَا وَالْآخِرَ‌ةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا
﴿٥٧ احزاب﴾
قطعاً آنان که خدا و پیامبرش را می آزارند، خدا در دنیا و آخرت لعنتشان می کند، و برای آنان عذابی خوارکننده آماده کرده است.
وَالَّذِینَ
یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا
فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا
﴿٥٨﴾
و کسانی که مردان و زنان مؤمن را [با متهم کردن] به اعمالی که انجام نداده
اند، می آزارند، بی تردید بهتان و گناه بزرگی بر عهده گرفته اند.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَن یُؤْذَنَ لَکُمْ...﴿٥٣﴾
ای کسانی که ایمان آوردید، تا زمانی که از ایشان اجازه نگرفته اید، به خانه های پیامبر (صلوات الله علیه و آله) وارد نشوید!
وَمَا کَانَ لَکُمْ أَن تُؤْذُوا رَ‌سُولَ اللَّـهِ...﴿٥٣﴾
و شما نباید رسول خدا را بیازارید...
...إِنَّمَا یُرِ‌یدُ اللَّـهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّ‌جْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَ‌کُمْ تَطْهِیرً‌ا
﴿٣٣﴾
جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت برطرف
نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه
گرداند.
قال رسول اللّه (صلى الله علیه وآله): فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّی مَنْ آْذاهَا فَقَدْ آذانِی ومن آذانی فقد آذى الله 2-1
خاتم الانبیاء (صلى الله علیه وآله) فرمود: فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد مثل این است که مرا آزرده است!
تفکر کنیــــد!
1- السنن الکبرى ج 10 باب من قال: لا تجوز شهادة الوالد لولده ص 201/ کنز العمّال ج 13 ص 96/نور الأبصار ص52/ ینابیع المودّة ج 2 ص 322.
2- قال الصادق (ع) : قُبضت فاطمة (ع) فی جمادى الآخرة یوم الثلاثاء لثلاث خلون منه سنة إحدى عشر من الهجرة ، وکان سبب وفاتها أن قنفذا مولى عمر ، لکزها بنعل السیف بأمره ، فأسقطت محسنا ، ومرضت من ذلک مرضا شدیدا ، ولم تدع أحدا ممن آذاها یدخل علیها .. وکان الرجلان من أصحاب النبی (ص) سألا أمیر المؤمنین صلوات الله علیه أن یشفع لهما إلیها ، فسألها أمیر المؤمنین (ع) ، فلما دخلا علیها قالا لها :کیف أنت یا بنت رسول الله ؟.. قالت : بخیر بحمد الله ، ثم قالت لهما :ما سمعتما النبی یقول : فاطمة بضعة منی فمن آذاها فقد آذانی ، ومن آذانی فقد آذى الله ؟.. قالا : بلى ، قالت : فوالله لقد آذیتمانی ، فخرجا من عندها (ع) وهی ساخطة علیهما . دلائل الإمامة ص171
