عشق و حال...

سلام...

بعضی ها دنبال عشق و حالند... امروز اتفاقی سوار ماشین یکی از بچه ها شدم...از جوونا...بنده خدا دنبال عشق و حال بود اما اشتباه اومده بود..یعنی اشتباهی فهمیده بود مفهوم عشق و حال رو..

بیاد شهدا...

به یاد تمام کسانی که رفتند تا ما بمانیم...

میان خاک سر از آسمان در آوردیم

چقدر قمری بی آشیان در آوردیم

وجب وجب تن این خاک مرده را کندیم

چقدر خاطره ی نیمه جان در آوردیم

چقدر چفیه و پوتین و مهر و انگشتر

چقدر آینه و شمعدان در آوردیم

لبان سوخته ات را شبانه از دل خاک

درست موسم خرما پزان در آوردیم

به زیر خاک به خاکستری رضا بودیم

عجیب بود که آتشفشان در آوردیم

به حیرتیم که ای خاک پیر با برکت

چقدر از دل سنگت جوان در آوردیم

چقدر خیره به دنبال ارغوان گشتیم

زخاک تیره ولی استخوان در آوردیم

شما حماسه سرودید و ما به نام شما

فقط ترانه سرودیم - نان  در آوردیم -

برای این که بگوییم با شما بودیم

چقدر از خودمان داستان در آوردیم *

به بازی اش نگرفتند و ما چه بازی ها

برای این سر بی خانمان در آوردیم

و آب های جهان تا از آسیاب افتاد

قلم به دست شدیم و زبان در آوردیم

 

* : این بیت را محمدسعید میرزایی به این غزل هدیه کرد .

شاعر: سعید بیابانکی

الحمدلله

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لاَ أَنْ هَدَانَا اللَّهُ‏

اختیار اجباری

بسم الله البصیر

یک بنده خدایی رو میشناسم...بالای وبلاگش نوشته :"زندگی اختیار اجباریست"...

البته مدعیست که طلبه حوزه علمیه است....

در جواب نکاتی را میگویم که هم خودم...هم شما و هم او بدانیم...حتماً بخوانید و نظر را انشالله بگویید

اعتماد به خدا

من یتوکل علی الله فهو حسبه...

باور کن خیلی راه داریم تا اینو واقعاً بفهمیم!

دلتنگی

چه می شود کرد؟

ساده نگیر

بسم الله الرّحمن الرّحیم...

بعضی وقتا ما میایم تو این دنیای مجازی یه اسم برا خودمون انتخاب میکنیم...مثلاً حقیر اسم خودمو گذاشتم حس غریب...یکی دیگه میذاره عاشق علی (ع)، یکی میذاره کلب الحسین یکی میذاره خادم الزّهرا ، محب الرّضا (ع)...

اسم من که معنای خیلی خاص نداره اما خطاب من به تمــــــــــام کسانی که برای خودشون اسمی میذارن که معنا داره...و این معنا مسئولیت میاره!

برفرض شمایی که گفتی من "نوکر حسین (ع)" هستم...اگر نوکری نکنی وای به حالت! اون دنیا قطعاً سوال میشه!!!ازین اسما!

شمایی که خادم الزّهرایی...اگر واقعاً خدمت نکنی...جواب نداری بدی! حالا اون دنیا به حس غریب ممکنه گیر ندن چون یه اسمیه که مسئولیتی نداره ( هرچند اسمیه که برای بنده معنا داره و هدفمند انتخاب شده ولی مسئولیت آور نیست)،اما القاب دیگه رو باید دوستان مواظب باشن!

بذار خیالتو راحت کنم! دنیارو باید جدی بگیری! کوچکترین نکاتشو میپرسن! اگر "بنده خدا" هم اسم خودتو گذاشتی باید بندگی کنی! تا وقتی ادعایی نداری که هیچ...اما کسی که مدعی شد من "..." هستم باید آنگونه باشد! ورنه خدا به ما رحم کند از قلة طاعتمان و کثرة معاصینا!

فکر میکنم بهتره نوکری بکنیم، خدمت بکنیم، خاکِ درِ خانه کسی باشیم، اما مدّعی نباشیم! چون ادعای صریح مسئولیت میاره!

مطلب شیرین

سلام علیکم...

طاعات و عباداتتون قبول...

امروز میخوام یه مطلب خیلی شیرین بذارم که بدرد دوست داران حضرت حق میخوره. تو کتاب "عرفان در کلام اولیای ربّانی" نوشته مهدی لک علی آبادی خوندم. در مورد عبادت و طاعته! اگر مشتاق نیستی به ادامه مطلب نرو چراکه یه جوراییِ که وقتی بخونی یکم احساس مسئولیت باید بکنی! دانستن مسئولیت میاره برا آدم!

دردِ دل (3)

سلام....این هم از اولین شب جمعه ماه مبارک رجب و این هم از لیلة الرغائب...

انشالله روزه و نماز یادتون نرفته و من عاصی رو هم دعا کردید!

بندگی (17) لیلة الرغائب

ادامه دادیم ...دادیم تا رسیدیم به این نقطه...به اولین شب جمعه از ماه رجب ، شبی که لیلة الرّغائب نام دارد...

خـــــوب از مرگ ترسیدیم...فهمیدیم که آسون نیست. اما بعد از تمـــــــام این احوالات...ببینید خدا میخواد همیشه یه فرصت بذاره که بنده هاشو بکشونه به سمت خودش...در اعمال شب آرزوها نمازی وارد شده که بین نماز مغرب و عشاء خونده میشه که اگر بخونیم انشالله شب اول قبـــر یقیناً اثرش رو درک میکنیم چون خدا اونو وسیله نجات ما در آنجا قرار میده انشالله! سوره ملک را حفظ کنیم و هرجا بیکار شدیم بخونیم...توخیابون..تو اتوبوس...مترو...شبها قبل خواب...هرجا!

این توصیه هارا جدی بگیریم...هرکس هم نگیرد، پس از مرگ خواهد فهمید جدّی بوده اند ولی آنجا دیگر فایده ایـــــــــــ؟؟؟؟ چی؟ نداره!!!

والسلام علی من اتّبع الهدی