به خدا سوگند ، اگر چون اشتران فرزند مرده ، ناله سر دهید و چون ، آواز حزین کبوتران جفت گم کرده زارى کنید ، و چون راهبان تارک دنیا فریاد برآورید و مال و فرزند ، رها کرده به سوى خدا روید تا شما را به خود نزدیک سازد و درجت شما فرا برد ، یا گناهى را که رسولان او در دفتر اعمال نوشته اند بزداید ، هر آینه ، در برابر ثوابى که براى شما امید مى دارم یا در برابر عذابى که شما را از آن بیم مى دهم ، بس ناچیز است و اندک .1
1) خطبه پنجاه و دوم نهج البلاغه