الــــهــی نگـــاهــی

الــــهــی  نگـــاهــی

ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا
حلوا به کسی ده که محبت نچشیدست
▁ ▂ ▃ ▅▅ ▃ ▂ ▁
آواز خدا همیشه در گوش دل است
کو دل که دهد گوش به آواز خدا؟
▁ ▂ ▃ ▅▅ ▃ ▂ ▁
بشوی اوراق اگر همدرس مایـے
که علم عشق در دفتر نباشد
▁ ▂ ▃ ▅▅ ▃ ▂ ▁
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نیـے جان من،خطا این جاست

قرآن

معرفی کتاب

کانال تلگرام الهی نگاهی

بایگانی

۱۲۵ مطلب با موضوع «بندگی» ثبت شده است

6

بسمه تعالی

قال رسول الله صلّی الله علیه و آله:

"أعلَمُکُم بِنَفسِه أعلَمُکُم بِربّه"

آگاه ترین شما به نفس خویش، داناترین شما نسبت به پروردگار خود است.

انسان کاری مهم تر از خودسازی ندارد و پایه و لازمه آن هم خودشناسی است. نکته ای که لازم است بدانیم این است که کسی نمی تواند این مسیر بندگی و خودسازی را طی کند و بی توجه به رسول اکرم (ص) باشد. چرا که ایشان بالاترین درجه را در مخلوقات الهی دارند. خداوند به بهترین بنده اش بهترین دین را عطا کرد، بهترین کتاب را، بهترین خانواده را، بهترین کمالات انسانی را و در عوض حساس ترین مسئولیت دنیا را نیز به او و خانواده اش داد و بیشترین انتظارات را از این بزرگوار داشت.

دوستان او هدایت شده به صراط مستقیم هستند و مقصدشان بهشت، و دشمنان او منفورترین موجودات و جایگاهشان آتش ابدی است. صراط مستقیم از منزل او میگذرد و ضلالت انسان در دوری از او و اولاد اوست. کسی که ایشان تأیید کرد تا ابد مؤید به تأییدات الهی است و کسی که ایشان رد کرد و دشمن داشت، دشمن خداست.

در سیر الی الله هیچ گامی را بر نمی داری مگر اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله قبلاً برداشته و هیچ گاه نمی رسی به جایگاهی که او رسیده است. (فکان قابَ قوسینِ او أدنی) سوره نجم آیه نهم ...

5

اگر تو برای خدا وقت گذاشتی...خدا هم کاری می کند که عالم برای تو وقت بگذارد...علامه طباطبائی در نماز مسجد کوفه موجودی فرشته مانند برایش شراباً طهورا میاره ولی او بهش توجهی نمی کند...وقت برای خدا بگذاری، خدا برایت "وقت می گذارد"...ولی باید این همت رو...اون طلب رو در تو ببینند...اگر طالب باشی، کار پیش می رود!

طالب واقعی از طلب خسته نمیشه...

مغیلان چیست تا حاجی عنان از کعبه برگیرد؟

خسک در راه مشتاقان بساط پرنیان باشد

"والعصر انّ الانسان لفی خسر"....

یادت باشد موقع نماز حتی "طواف عاشقی" هم تعطیل می شود، چه برسد به بازی های روزانه ما...



4

اهالی همت....

بالاترین نوع عبادت تفکره...تفکر نیاز به تمرکز داره...تمرکز حواس نیاز به آرامش داره....آرامش زندگی آروم می خواد...تو این اوضاع، تو این زمونه چنتا زندگی آرومِ آروم تو اطرافت پیدا می کنی؟ میدونی چیه؟ راستش جنس با ارزش رو به آدمش میدن! دست هر کسی نمیدن! اینو هممون قبول داریم!

خدا وقتی دید، آزمایش هم شدی و کم نیاوردی...و اصرار بر خوب بودن داری، کم کم ثابت کردی بهش که آره واقعاً می خوای خوب باشی، بهت اون آرامشو میده...منبع دست خودشه...بی اندازم میده...از جاییم میده گاهاً که فکرشم نمیکنی...

علم و آرامش و همسر خوب و زندگی و زمین و زمان رو رام میکنه برای اینکه تو به هدفت برسی...من کان لله کان الله  له...وقتی ثابت کردی پای قولت محکم وایسادی...خدام محکم جوابتو میده!

 پس نتیجه اینکه  اگر از پس ِمشکلات و امتحانات اولیه بر اومدیم که الحمدلله اما اگر گیر کردی همین اول راه به جایی نمیرسی! بهت میگن "تشنه نبودی..." هوس بود اینا!

2

تو کیستی؟؟؟

آری با خــودِ خـــودِ توام!

کیستی؟؟؟

اسم و فامیل نمی خواهم!

شغل و مدرک هم نمی خواهم!

خودت کیستی؟؟؟

جــــواب بده...قبل از اینکه بخواهند به تو بفهمانند....


1

مقدمه نمی خواهد...

تا خودت را نشناسی، بی خبری...مرده ای...زنده آن کسی ست که خود را می شناسد!

این نوشته ها قرار نیست کسی رو زنده کند....درس باید حضوری باشد!

کامپیوتر...تلویزیون...ضبط صوت و امثال ذلک اینها جمادات هستند....جان ندارند، مرده هستند...و جسم مرده نمیتواند حیات ببخشد...حیات رو باید از زنده گرفت!

پس اول بدانیم ...اینها فقط در حد تحول حال شاید اثر کند...ورنه اثری ندارد!

طوری نباشد بگوییم ما میرویم یک سخنرانی را درتلویزیون میبینیم...شبهای قدر پای تلویزیون قرآن سر میگیریم...آیا می شود پشت سر امامش در تلویزیون نماز خواند؟؟؟؟ فردا ممکن است بگویند، مسجد رفتن نمیخواهد....همینجا در خانه روبروی تلویزیون پشت سر حاج آقا نماز میخونیم!

می شود؟

مساله دیگر مساله استمرار است...نفس ما جوری است که خو پذیر است، یعنی بر فرض هر حالتی امروز برایش پیش بیاد فردا هم میخواهد انجام بدهد....سی روز روزه میگیری راحت در ماه رمضان./..فردا عید فطر است، غذا میخوری و پـس فردا اگر بخوای روزه بگیری باز سخت میشود!!!!چرا؟؟؟

در هر ماه میگن روز اول و روز 15 و روز اخر روزه بگیر...چرا؟ چون نفس تا میاد عادت کنه به خوردن...یقه اش را میگیری!!!! نمیگذاری عادت کند! خو بگیرد!!!

هیزمی رو بیارید سمت آتش تا کمی داغ میشود باز ببرید بندازید بیرون...یخ کند...باز بیارید و ببرید...این هیزم آیا هیــــچوقت زغال میشه؟؟؟؟نمیشه....

نفس توهم اگر هی چند وقتی بیاریش سمت خدا باز فردا گناه کنی...نمیشه...باید هیزم رو درست بندازید تو آتش...خــــوب بسوزه زغال بشه!!!!

حالا که زغال شد، اگر کبریت بزنید میبینید الان خوب میگیره....هی از درون می سوزد...انگیزش به سوختن داره...اینکار به دوام است...

انّ الذین قالوا ربّنا الله ثم استقاموا تتنزّل علیهم....

تا میایی یک تصمیمی برای "خوب شدن" و تغییر در خود بگیری، سریع امتحان میشی، سریع میبینی کار سخت شد... تصمیم میگیری نمازت ترک نشود، صبح روز اول یا خواب میمانی یا دم آفتاب زن بیدار می شوی....اینها برای این است که ببینند نا امید میشوی یا نه! برای اینکه ببینند تصمیمت واقعی است یا "هوس" بوده است!!!!

ختم قرآن روزانه کمک می کند این شعله روشن بماند!


در این روزگار غیبت....در دوره ای که قریب 1200 سال است حجّت خدا بر روی زمین غایب است...در دوره ای که شک و شبهه اعتقادات مردم را به بازی گرفته...در دوره ای که هرکس تفسیر خودش را از دین دارد....در دوره ای که سخت می شود به کسی اعتماد کرد...در دوره ای که علمای "دل آیینه ای" پیر می شوند و از دنیا میروند....در دوره ای که معلوم نیست خوب و بد دقیقاً کدام است...در دوره ای که هوا ابری است و خورشید همچنان پشت ابر...نور زیاد نیست....،اگر شخصی و علی الخصوص جوانی، دائم به راهی که می رود مطمئن باشد و همیشه خیال کند "درست همین است که من می گویم"....و ذرّه ای به خودش...به ایمانش...به مسیری که می رود...به دانسته ها و ندانسته هایش...به رخداد های اطرافش... شک نکند...این، به نظر بنده، یک حماقت محض است!

"تعصب بر چیزی که به آن یقین نداری"....شاید بزرگترین حماقتی ست که دیده باشم!

" همیشه 1% هم که شده در گوشه مغزم با خود فکر میکنم، شاید تمام مسیر را اشتباه رفتی...

شاید جـــزء "و یحسبون انّهم یحسنون صنعاً" باشی...

نگاهی به خودت بنداز...

اگر توانستی "حق" را ببینی و آن را فریاد بزنی،...این درست است...

اما دائماً برای خودت این را تکرار کن:

بزرگترین دروغ را خیلی ها روزانه در نماز می گویند:

"ایـــّــاک نَعبـُـــدُ و ایـــّـــاک نَستَعــــین"

حرف دهنتو بفهم!

:)

مَنْ أَصْلَحَ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ وَ مَنْ کَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ کَانَ عَلَیْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ.(نهج البلاغه،حکمت89)

 کسى که میان خود و خدا را اصلاح کند ، خداوند میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد؛ و کسى که امور آخرت خویش را اصلاح کند ، خدا امور دنیاى او را اصلاح خواهد کرد ؛ و کسى که از درون جان واعظى دارد ، خدا را بر او حافظى است.


خداوند متعال فرمود:

"اَنَا عِندَ المُنکسرهِ قُلوبُهُم"...

کسی که دلش شکست، حالتی مثل اضطرار پیدا می کند، اضطرار یعنی اینکه نگاه کنی ببینی هیـــچ راهی نداری، بیچاره شده ای! خداوند متعال می فرماید اگر دلت شکست، واقعاً از عمق وجود حس کردی هیچ پناهگاهی نداری، من در کنار تو هستم...انسان وامانده وقتی میبیند وسط طوفان مشکلات گیر کرده، تازه میبیند که چقـــــدر تنهاست! به قولی تازه از خواب بیدار می شود! اینجا دیگر عمیقاً حس می کند "لا اله الّا الله"...اینجا می فهمد راه فراری ندارد و حالا دیگر امیدش فقط بخداست!!!!

ایراد ما اینجاست که اکثر وقتها در دنیا خیال میکنیم غیر از او چاره ای داریم...خیال می کنیم این اسباب دنیوی...این افراد کسی به خودی خود میتواند دست ما را بگیرد، یا کمکی کند...خیال می کنیم تا فردا و ماه دیگر و سال آینده و...حتماً قرار است زنده باشیم..خیال باطل است...

حالا چرا دائماً این خیالات را داریم؟ چون ذکر نمی گوییم...یاد خدا نمی کنیم....وقتی مثلاً در خیابان راه می رویم، به فکر زمین و زمان هستیم الّا آن کس که باید باشیم! از علمای مشهور هم عصر ما کسی بوده که روزی 7000 بار سوره توحید را میخوانده...

کسی که به یاد خداست، غفلت نمی کند، تغافل ندارد...

کم یاد خدا می کنیم! :(

جز تو ام نیست نظر جانب دیگر، چه شود

گر کنی سوی من از مِهر نگاهی گاهی؟

 از خودت بپرس که چه کسی را می پرستی؟

***

دو مورد از خصوصیتهای یک معبود واقعی:

اول: حاضریم همه چیز را فدای او کنیم، اما او را فدای چیزی نمی کنیم!

دوم: بدون پرسش و سوال تسلیـــم او هستیم!